bruiloft en huwelijksreis

21 Augustus was het dan zover... we vonden toen we eenmaal de beslissing genomen hadden dat we het ook niet nog lang uit moesten gaan stellen. Ik geloof dat er uiteindelijk zo'n 10 weken tussen de verloving en de bruiloft hebben gezeten. Achteraf gezien was dat misschien toch wel een beetje kortdag, maar we hebben toch een prachtige dag en een hele mooie tijd eromheen gehad! We waren heel blij dat mijn ouders, mijn broertjes en Tirza eerbij konden zijn. Hieronder zijn een paar foto's, en natuurlijk heb ik weer een paar webalbums...

We begonnen in de ochtend in het stadhuis. Het is in Argentinie de gewoonte dat je dan in het net gaat, maar de bruid trekt de bruidsjurk nog niet aan; die is gereserveerd voor de kerkelijke inzgening en/of het feest. Estela zag er ook in deze kleding prachtig uit..!

Trafitioneel wordt er hier met rijst gegooid na het huwelijk. Ik geloof dat ik 's avonds nog korrels in mijn haren tegenkwam...

In de tempel hadden we een pachtige verzegeling van ons huwelijk; mijn vader kon dit doen en deed dat op een prachtige manier! Daarna maakten we buiten nog wat foto's. Ik vond Estela adembenemend in haar bruidsjurk..

We waren erg blij met de fotografen; ze hebben in totaal zo'n 500 foto's gemaakt en er zaten een aantal hele mooie tussen! Echt fijn om zulke herinneringen te hebben!

hieronder volgen weer een paar webalbums; de tweede is van onze huwelijksreis; we hadden besloten naar het noorden van Argentinie te vertrekken. Dat begon al goed met dat we de vlucht misten en de volgende dag pas konden vertrekken. We hadden desalniettemin een fantastisch tijd, waarin ik het gevoel had in Gods creatieve bui terechtgekomen te zijn; zoveel kleuren en vormen.. soms deed het onaards aan..

http://picasaweb.google.ca/Joseph.Reijnders/Casamiento?authkey=Gv1sRgCJS4spLnwv_FZg&feat=directlink

http://picasaweb.google.ca/Joseph.Reijnders/LunaDeMiel?authkey=Gv1sRgCKyil5Ksi-LI2AE&feat=directlink

Estela in Aruba

Estela wilde ook wel eens een keer komen om mij in mijn 'natuurlijke omgeving' te zien. Ze was al eens een keer met een cruise in de Caribean geweest, maar was nooit langer dan een dag of 2 op een eiland geweest. Nu zou ze tee weken blijven!
Het was zo fijn haar weer te zien! We spraken elkaar bijna dagelijks via skype, maar ondanks die prachtige technologie weegt dat natuurlijk niet op tegen echt bij elkaar zijn..
Voor mij was het erg leuk haar alle plekjes te laten zien die ik tijdens de afgelopen 8 maanden ontdekt heb.
Dit was bij het eerste strand waar ik ooit kwam; vlak bij het ziekenhuis; we hoopten al meteen de eerste dag op een mooie zonsondergang, maar we moesten er een paar dagen op wachten tot hij echt mooi was; ik denk dat er teveel vochtigheid in de lucht hing..

Ik had een lang weekend vrij toen ze kwam, waarin we begonnen de noodkant van het eiland te ontdekken; California Lighthouse, de strandjes, Alto Vista, etc.. Helaas moest ik door de week wel gewoon werken, maar kwam ze regelmatig met me lunchen in het ziekenhuis:

Na de lunch ging ze dan meestal naar het strand om wat te lezen, studeren of genieten en kwam ik na het werk haar opzoeken om vervolgens nog even de zee in te duiken of een wandeling te maken, of gingen we ergens anders naar toe, zoals naar Ayo Rock formation, baby beach, mangel halto..

Het tweede weekend dat ze hier was zijn we met een groepje naar de Palm island gegaan; een echte touristische attractie, waar je een halve dag naar een eilandje voor de kust gat, waar je onbeperkt kunt eten en drinken, een klein glijbanen parkje is voor de kids, je heel leuk kunt snorkelen of gewoon lekker aan een strandje kunt liggen. Het was echt een heerlijk dagje uit...

Dit was natuurlijk ook weer erg leuk om te doen; jetskieen.. Er was wat verder op zee aardig wat deining; erg leuk om wat met de golven te spelen en met zo'n jetski sprongetjes over de golven te maken..

Met Boris, een vriend van mij, zijn we op een gegeven moment een jeeptocht via de noordkust naar de Natural bridge gaan maken. Dat is toch wel prachtig; het ruige landschap.. Daarbij zag je duizenden steenstapeltjes die door mensen gemaakt waren; wishrock garden noemden ze het; het idee was dat als je zo'n steenstapeltje gemaakt had, je een wens mocht doen.. Ook kwamen we onderweg een ruine tegen van een oude goudmijn.. Als laatste klommen we de hooiberg op, hoewel, berg..? het was wel het op twee na hoogste punt op Aruba waar je met zo'n 650 traptreden op 168 meter hoogte kwam. In het warme weer alsnog een aardige klim. Het uitzicht was wel fantastisch; en je had een mooi uitstekend rotsje wat ervoor gemaakt leek om foto's te maken.



Al met al werkelijk een prachtige tijd gehad; we hebben enorm met elkaar en van elkaar genoten. Het voelde eigenlijk al vanaf het begin erg goed met elkaar, een gevoel wat alleen maar sterker en sterker is geworden. We hebben tijdens de tijd hier samen heel veel gepraat over onze ideeen en plannen voor de toekomst, over onze gevoelens voor elkaar, en we kwamen steeds weer tot de ontdekking dat we ons erg gelukkig met elkaar voelen en heel graag bij elkaar willen zijn; voor altijd.. Ik heb haar op een ochtend op het strandje van Boca Cathalina ten huwelijk gevraagd; en ze heeft ja gezegd! We zijn nu dus druk bezig te kijken hoe en wanneer precies, maar we denken niet dat we heel lang gaan wachten..

hier dan nog wat meer foto's van onze twee weken:

http://picasaweb.google.com/Joseph.Reijnders/EstelaInAruba?authkey=Gv1sRgCM_805jMis2eag&feat=directlink

San Antonio Texas..

Ik was al langer van plan tijdens mijn verblijf hier een uitstapje te gaan maken naar Debbie. Ik dacht dat de reistijd zeker een stuk korter zou zijn en de prijs een stuk gunstiger. Dat van de prijs klopte geloof ik wel, maar de reistijd viel me nog best tegen; was al met al toch zeker een halve dag onderweg.

Het ging in eerste instantie natuurlijk met name om Luke eens zelf te mogen begroeten. Hij was samen met Debbie naar het vliegveld gekomen om me op te halen. Erg leuk hem meteen te zien en even vast te kunnen houden! Erg leuk om hem ook tijdens het bezoek verder te zien.. Ik heb wat foto's van hem in mijn webalbum staan.

Toen ik aankwam en met Debbie thuis kwam, verschenen Ian en Kaelyn al voor het raam boven en kon ik de welkomsgroeten horen... Natuurlijk was het de bedoeling zo snel mogelijk de cadeautjes tevoorschijn te halen en kon ik als het aan hun lag al meteen weer de cow-ghost gaan spelen. Ian vroeg me ook meteen al of ik zin had de volgende dag mee te gaan kamperen. Dat had ik al geen eeuwigheid meer gedaan en het was natuurlijk weer een gelegenheid wat meer van Texas te zien. Dus stemde ik toe.

Het was een behoorlijk ritje naar de middle of nowhere, maar uiteindelijk waren we er; een groot veld in een bosrijk gebied waar al heel wat anderen bezig waren hun tenten op te zetten. Het was een vader zoon kampje.. al snel werd er american footbal gespeeld en hadden Ian en Kael me overgehaald met hun 2 cow ghost daar te spelen. 's Avonds hoorde ik dat er daar vuurvliegjes waren en zag ik mensen naar een kreekje dichtbij lopen. Je zag daar inderdaad een mooi schouwspel van flikeringen in het donker..

Natuurlijk wilde ik ook wat van de stad zien. San Antonio is een echte Amerikaanse stad, maar er zijn hier ook een paar aardige historische plekjes, zoals the Alamo; de plek waar ooit de Amerikanen in de pan werden gehakt door Mexicanen. Op foto's in mijn album (einde vh bericht, zie je hoe mn de kids niet in de camera konden kijken omdat de zon al wat lager stond en pijn deed aan hun ogen..! Ook de 'riverwalk'was best aardig, ook al deed het aan als een wat bleke versie van de grachten in bijvoorbeeld Utrecht of Amsterdam...

Thuis was he af en toe erg gezellig! Ik merkte snel dat mijn conditie niet meer echt was was het ooit geweest is; al het achterna zitten en optillen, omhoog gooien etc was best inspannend. Misschien had dat ook met hun groei, gewicht en aantal te maken.. Ik vond het leuk te zien hoe creatief ze konden zijn, en had gelukkig ook nog wel wat tijd voor mezelf...

De laatste dag heb ik met het hele gezin erg genoten van de mooie rivier en omgeving van Guadelupe park... lekker steentjes gekeild, gebanjerd door het water en gezwommen... Helaas ging het allemaal erg snel! Ik hoop het nog eens over te kunnen doen!

Hier de rest van de foto's:

http://picasaweb.google.nl/Joseph.Reijnders/TexasTrip?authkey=Gv1sRgCOXLmfX_mLW4WA&feat=directlink

Argentinie pt 2

Schandalig lang niet meer geschreven.. Ik dacht nog; als ik het aankondig doeik het wel snel, maar ja.. blogger werkte ook niet helemaal mee; een beetje grillig programma...

Mijn tweede bezoek aan Argentinie was weer fantastisch; natuurlijk was het heerlijk weer tijd met Estela door te brengen. Deze keer namen we wat meer tijd om Buenos Aires te verkennen. Ik heb nu een aantal delen gezien, elk met zijn eigen charme:

Er is een heel gebied met winkelstraten, waarvan calle Florida misschien wel de meest bekende is.. Toen we in die buurt de dag voor mijn vertrek nog een keer winkelden, stond onze auto ineens niet meer op de plek waar we hem gelaten hadden. We zagen toen pas wat oude stikkers op de stoeprand waarop stond waar we onze auto terug konden vinden; tegen betaling uiteraard..:s

Maar er was ook een ouder gedeelte van de stad waar de huizen in het algemeen wat kleiner waren..

Heel touristisch is El Camino; een wijkje bij Boca (berucht om zijn voetbalfans) waar een kunstenaar het idee had om de huizen in verschillende opvallende kleuren te schilderen. Het resultaat is werkelijk sprankelend... Interessant om te zien was dat de huizen van het soort materiaal was gemaakt dat je normaal in arme wijken ziet; van die ribbelige metalen platen.

Dat de Tango hier gewoon een onderdeel van het dagelijkse straatbeeld is werd hier wel heel duidelijk; het paartje danste terwijl mensen ernaast hun lunch zaten te nuttigen..

We deden ook een kort uitstapje naar Uruguay omdat de tempel in Buenos Aires dicht was voor onderhoud. We konden daar overnachten... Ook viel direct op dat hij qua grootte en van binnen heel erg op die van nederland leek. Het bleek dat hij omstreeks dezelfde tijd was gebouwd.

Ik heb ook wat meer familie leren kennen tijdens deze trip; een paar zussen en hun kinderen en de moeder van Estela; een erg prettige en open familie..

natuurlijk waren er nog meer foto's, die vind je hier:

http://picasaweb.google.nl/Joseph.Reijnders/ArgentinaDeel2?authkey=Gv1sRgCM_fgNm03oyGcA&feat=directlink

op de helft...

Het is een tamelijk intense periode geweest; net terug van Argentinie kreeg ik er een co-assistent bij op de afdeling. Dat was in het begin wel weer even wennen, inwerken etc. Zijn naam was Bas; een student uit Nijmegen. Hele aardige jongen, en gelukkig pikte hij alles vlug op, waardoor ik hem al vrij snel relatief zelfstandig aan de slag kon laten gaan.
Verder is het bijna idioot hoe dagen, avonden zich ook hier toch vrij snel vullen.. Ik was o.a. gevraagd om een aktiviteit te organiseren in de kerk; een sportaktiviteit op koninginnedag met barbeque. Nu werd het op een gegeven moment duidelijk dat ik er zelf niet bij kon zijn omdat ik besloot die dagen en het weekend te gebruiken weer naar Argentinie te gaan.. Ik moest er dus voor zorgen dat ik alles geregeld en uitbesteed had. Gelukkig viel op de juiste momenten alles op zijn plek en bleek het achteraf een heel geslaagde aktiviteit.
Verder ben ik zo blij met mijn laptopje en met skype; het geeft me de gelegenheid Estela vaak te zien en te spreken en natuurlijk ook met mijn familie te bellen...

Hier zijn een aantal foto'sdie ik de afgelopen tijd gemaakt heb; o.a. deze zonsondergangen...:

Een van de zonsondergangen besloten we met een andere zaalarts en Bas en een collega co-assistent te gaan barbequeen op het strand; dit zou je theoretisch dagelijks kunnen doen; het blijft zo lekker daar, en zonsondergangen blijven prachtig om naar te kijken...

Dit was nog een plaatje tijdens de paasvakantie; veel mensen hebben of nemen dan vrij en pakken alles in, en gaan massaal kamperen aan het strand. Ik heb me laten vertellen dat mensen soms echt zowat hun compleet interieur meenamen, met koelkast, tv en alles... langs het strand waren dan verder tentjes met muziek, snacks en aktiviteiten. Ik heb dit stukje echte Arubaanse cultuur helaas een beetje aan me voorbij moeten laten gaan. Deze kwam ik ook nog tegen; was ik al onder de indruk van de centennial die ik met ma zag; deze was nog even misschien wel 2 a 3 keer zo groot.. Er vlogen een paar kleine schattige vogeltjes in rond, die helaas zeer slecht te vangen waren op de foto...

Vlakbij waar ik fitness zitten een paar van deze beesten; ik had ze nog niet zo uitgebreid gezien tot dan toe; misschien was het ook wel paringstijd, want er werd flink achter elkaar aangezeten... Op zich leuke beesten om te zien, en ze schijnen op het hele eiland te zitten...

Zelfs poseren deden ze af en toe..;)

Als laatste in dit bericht laat ik nog even een auto zien die ik ook even gereden heb; ik moest de toyota pickup weer teruggeven omdat de eigenaar hem zelf nodig had. Boris; een auto verhuurder leende me tijdelijk zijn pickup omdat hij de beloofde huurauto niet kon leveren door pech met een andere auto... Ik vond het wel een cool ding; paste ook echt bij het eiland; de kleur en de conditie...

Argentina..!

Eindelijk had ik de tijd om er ook eens zelf tussenuit te gaan. Niet dat Aruba me begon te vervelen, maar het begon toch wel erg te kriebelen met het Zuid Amerikaanse continent zo naast de deur. Ik was al eind vorig jaar begonnen met nadenken over een reis, maar het nam een vlucht toen ik met mijn zoektochten naar informatie op internet Estela tegenkwam; een meisje dat in Buenos Aires woont en werkt en zelf ook enorm van reizen houdt. Het klikte eigenlijk meteen, wat leidde tot veel schrijven en op een gegeven moment plannen van de reis. Het leek haar ontzettend leuk me wat van Buenos Aires te laten zien en mee te reizen naar de andere bestemmingen in Argentinie.

De eerste dag gingen we meteen met de auto het centrum in. Het was maar goed dat ik weinig wist van het rijgedrag in Argentinie, anders had ik me misschien twee keer bedacht een auto te huren, maar gelukkig ging het allemaal goed. De volgende foto is het Casa Rosada; het parlementsgebouw van Argntinie.

Daarna volgde een wandeltocht een beetje rond het plein waar dit casa Rosada staat. Zoals je ziet doet het erg Europees aan; dit is te verklaren door het feit dat van oudsher hier veel immigranten kwamen uit verschillende Europese landen; Engeland, Italie, Duitsland, Zwitserland... het is hier in feite echt een Melting Pot..

Dingen die ik niet gefotografeerd heb zijn mijn frustratie over de pinautomaten; ik kon met geen enkele pas geld krijgen uit die krengen daar, zelfs niet met mijn master card... Gelukkig kon je wel bij winkels gewoon pinnen of met creditcard betalen.

En dan het eten... Je kon er echt voor geen geld bij sommige restaurants de meest geweldige maaltijden krijgen en dat beroemde vlees... 2x hebben we voor nog geen 15 euro bij 'all you can eat' restaurants 3 gangen gegeten van de heerlijkste gerechten...

Ook brachten we een bezoek aan de tempel daar; die foto's en een heel aantal andere heb ik maar in een web-album gedaan; leek me misschien toch handiger; het downloaden in Blogger duurt zo eindeloos lang... De link hiervoor vind je aan het einde van dit bericht..

Na 2 dagen gingen we met het vliegtuig naar Bariloche; een prachtig gebied waar je in de zomer prachtig kunt wandelen, fietsen, mountainbiken, watersporten doen, klimmen, etc.. en in de winter is het een wintersportparadijs...

hier een foto met een stukje Lago Perito Moreno

Hier een klein filmpje in de auto gemaakt toen we onderweg waren naar Villa la Angostura..

Na een paar dagen gingen we met een grote bus over de fameuze routa 40 naar het zuiden; richting Chalten en Calafate. Routa 40 is zo bekend omdat het een weg is die vanaf het uiterste noorden tot het uiterste zuiden loopt en zijn weg volgt langs de Andes; adembenemende uitzichten...

Hier een korte stop onderweg...

De hele rit duurde 2 dagen, waarin we zo'n 1600 km aflegden. onderweg stopten we in Perito Moreno, waar we in een hotelletje overnachtten. De volgende ochtend, voor we verder gingen met de grote bus, maakten we een klein uitstapje naar de Cueva de los Manos; een plek waar 9000 jaar oude muurschilderingen van mn handen te zien waren. Het was weer een fantastische rit, en de bestemming was mogelijk nog mooier ( zie mijn webalbum..)

Aangekomen in Chalten was het eigenlijk flink fris, en we voelden ons een beetje berooid, aangezien we na ons bezoek aan de handenschilderingen er op een gegeven moment achter kwamen dat mijn jas weg was waar mijn bankpasjes en Estela's portemonnee in zaten. We hadden nog ongeveer 900 pesos over (zo'n 250 euro) waar we met z'n tweeen nog zo'n 6 dagen mee moesten doen... Het ging net, hoewel het enige aanpassing aan ons programma vroeg.

Dit is een impressie van chalten. Als je naar deze kant keek; richting de bergen was het vaak bewolkt en regenachtig. De andere kant op was gek genoeg vaak stralend...

Maar we genoten met volle teugen; het is daar echt een backpackers paradijs met veel hostels; goed betaalbaar (ca 40 pesos per nacht = 12 euro), ook het eten was niet al te duur, en de bergwandelingen waren adembenemend. Hier een kleine impressie van de omgeving en van Estela:

Omdat we zo krap bij kas waren besloten we een dag extra in Chalten te blijven; wat we absoluut geen straf vonden. Zo kregen we de kans om de meest tot de verbeelding sprekende berg in de omgeving; de Fitz Roi, eens helemaal te zien, en hoe!!! (de rest van de tijd was hij bijna constant volledig in wolken gehuld...)

Calafate is 'groot'en populair geworden vanwege een enorm indrukwekknde gletsjer die daar in de buurt te bewonderen is; de Perito Moreno; ze zeggen de enige nog groeiende gletsjer in de wereld; duidelijk hoorbaar als je er in de buurt bent. Daar hadden we dus helaas geen geld meer voor. Desalniettemin hebben we toch nog van de uitzichten en de omgeving genoten.

We vlogen met het vliegtuig van Calafate weer naar Buenos Aires waar we nog een dag hadden.. Ik heb di dag o.a. met de metro hier gereisd; niet bepaald het meest populaire vervoersmiddel hier, aangezien de metro's vaak oud zijn; het erg warm is daar beneden en in spitsuur je nauwelijks ruimte hebt om te staan. Ik moest het alleen even gezien hebben...

Die dag kocht ik ook wat Mate; de nationale drank: een soort thee wat op een speciale manier bereid en gedronken wordt en Alfajores; het tussendoortje bij uitstek; een rond lekkernijtje waar met name chocolade en 'dulce de leche' (een soort caramel op basis van melk) in zit .

En mocht je je nog afvragen of het nog iets geworden is tussen Estela en mij: ik denk dat de foto's voor zich spreken...;)

Hier dan de link zoals beloofd:

http://picasaweb.google.nl/Joseph.Reijnders/ArgentinaALandOfPromise?authkey=Gv1sRgCOWo7bryj7imWw#

de foto's zijn in origineel formaat, dus je kunt ze mooi uitvergroten; voor sommige foto's een aanrader..;)

Mama in Aruba

Hier kwam dan eindelijk mijn eerste bezoek uit nederland.. Ma had zich al behoorlijk verheugd hierop, vertelde ze me over de telefoon.. We zouden een kleine 5 dagen hebben, dus ik had enkele ideeen in mijn hoofd en hoopte dat ze goed uit zouden werken. Dit was het ophalen vanaf het vliegveld. We waren nog nauwelijks bij de auto of het begon flink te regenen. Thanks ma voor het meebrengen..;)

De volgende dag gingen we een tocht doen; onze eerste bestemming was Ayo Rock formations... Ik was al gelijk gecharmeerd..

Het ziet er zo misschien niet zo indrukwekken uit, maar als je het in het echt ziet..

We liepen er via de kant naar toe waar we de auto geparkeerd hadden; we moesten onze weg door de bush zien te vinden..